Systematyczne podejście

Krąg Nauki to narzędzie pomagające optymalizować wydajność i skuteczność edukacju w kontekście opieki zdrowotnej. Składa się z pięciu połączonych ze sobą segmentów.

Choć Krąg Nauki wizualnie przedstawiony jest jako okrąg, w rzeczywistości funkcjonuje jako stale ewoluująca spirala, motywująca do ciągłego doskonalenia klinicznego i rozwijania swoich kompetencji. Poszczególne etapy można postrzegać część procesu oraz jako samodzielne podejścia edukacyjne służące do osiągnięcia określonych celów nauczania i efektów nauki.

Lancet Commission on Quality in Healthcare (2018) ukazała, że obecnie na całym świecie, po raz pierwszy w historii zapewnienie dobrej jakości opieki jest większym wyzwaniem niż sam dostęp do opieki.

Poprawa jakości opieki zdrowotnej (HQI - Healthcare Quality Improvement) to ciągła praktyka mająca na celu wprowadzenie pozytywnych zmian w opiece zdrowotnej. Może odnosić się do zmian w zakresie ludzkich zachowań, procesów lub zmian kulturowych. Może również odnosić się do niedociągnięć przestrzennych, tj. dużej odległości izby przyjęć do tomografu komputerowego lub sali pacjenta w szpitalu od zespołu szybkiego reagowania.

Wiedza jest podstawą do zapewnienia terminowej, bezpiecznej i efektywnej opieki zdrowotnej. Zdobywanie odpowiedniej wiedzy przez cały czas trwania praktyki klinicznej jest kluczowym elementem zapewnienia skutecznej i wysokiej jakości opieki pacjentowi.

W erze cyfryzacji najbardziej aktualną wiedzę można znaleźć w internetowych repozytoriach i systemach edukacyjnych. Bardziej zaawansowane systemy oferują przekazywanie wiedzy w dostosowanym i adaptacyjnym formacie i tempie. Dane dotyczące procesu uczenia się i jego wyników mogą być przechowywane i wykorzystywane do dalszego dostosowania szkolenia do indywidualnych kompetencji, tempa, wysiłku i poziomu pewności siebie osoby uczącej się.

Różne zawody związane z opieką zdrowotną w dużym stopniu opierają się na umiejętnościach sensorycznych lub psychomotorycznych. Od najbardziej zaawansowanych procedur neurochirurgicznych po pełne współczucia trzymanie dłoni lub głaskanie czoła terminalnie chorego pacjenta, dotyk stanowi integralną część zawodów medycznych.

Opanowanie umiejętności jest niezbędne do zapewnienia najlepszego leczenia, niezależnie od tego, czy pracuje się indywidualnie, czy w zespole. Po nabyciu określonych umiejętności psychomotorycznych konieczna jest praktyka, aby je udoskonalić i utrzymać.

Podejmowanie decyzji ma zasadnicze znaczenie dla umożliwienia uczniom korzystania z nowo nabytej wiedzy i umiejętności w odpowiednich sytuacjach.

Podejmowanie decyzji można ćwiczyć na podstawie symulowanych komputerowo przypadków pacjentów, ukazanych na ekranie, z użyciem wirtualnej lub rozszerzonej rzeczywistości. Takie bogate środowiska edukacyjne mogą również wspierać umiejętności krytycznego myślenia u uczniów.

Ćwiczenie symulacji w zespołach pozwala uczestnikom przećwiczyć symulowane przypadki pacjentów, często w ich rzeczywistym środowisku pracy, w celu poprawy wyników opieki zdrowotnej. Ten rodzaj szkolenia pozwala również uczestnikom poprawić umiejętności pracy zespołowej, komunikacji i przywództwa. Unikalną cechą symulacji jest wnikliwy debriefing pozwalający na wyciągnięcie wniosków i poprawę umiejętności.